บทนำ
“เชอเฉิง” คือสถานีที่ให้รถไฟได้หยุดพัก ตั้งอยู่ในมณฑลหนานโถว เชอเฉิงเป็นสถานีสุดท้ายของรถไฟที่วิ่งในเส้นจี้จี และเป็นที่รู้จักในนาม ‘สถานีรถไฟแห่งสุดท้าย’ สถานีใหม่ทำจากไม้พื้นเมือง ที่ออกแบบอย่างเรียบง่าย สง่างาม และ กลมกลืนเข้ากับภูมิทัศน์ของเมืองบนภูเขาแห่งนี้ได้เป็นอย่างดี วัฒนธรรมของรถไฟที่แผ่ไปทั่วพื้นที่นี้ทำให้อดหวนนึกถึงวันวานไม่ได้
ทุกปี ณ สถานีรถไฟเฉอเฉิง จะคลาคล่ำไปด้วยผู้คนนับล้าน เพราะเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของไต้หวัน เนื่องจากเคยเป็นเมืองท่องเที่ยวพักผ่อน มีทั้งป่าไม้ สถานที่ท่องเที่ยว แหล่งมรดกทางวัฒนธรรม จึงทำให้มีนักท่องเที่ยวจำนวนมากแวะมาพักที่นี่ก่อนเข้าสู่ทะเลสาบซันมูนหรือทะเลสาบแห่งสุริยันจันทรา
ในช่วงแรก ๆ ที่นี่เป็นสถานีเชื่อมต่อสำหรับรถไฟที่มาจากเมืองผูหลี่ ไปยังเมืองเอ้อฉุ่ย ซึ่งในช่วงที่มีการยึดครองของญี่ปุ่น ชาวญี่ปุ่นได้สร้างทางรถไฟขึ้นมาใหม่โดยผสมผสานทรัพยากรภายในและภายนอกเข้าด้วยกัน ซึ่งนำไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองที่คงอยู่มานานหลายทศวรรษ
นอกจากนี้ยังเคยเป็นเมืองสำคัญในการผลิตการบูร แม้จะไม่มีแล้ว แต่การบูรแบบจำลองในสมัยราชวงศ์หมิงตอนปลายและต้นราชวงศ์ชิงก็ยังคงอยู่ มีการติดตั้งอุปกรณ์สำหรับทำการบูรและกิจกรรมDIY เกี่ยวกับการบูรที่น่าสนใจให้ทุกคนได้ลงมือทำเองด้วย มูลค่าของอุตสาหกรรมนี้เติบโตขึ้นด้วยวัฒนธรรมท้องถิ่น มีผลให้เกษตรกรหันมาปลูกต้นการบูร ช่วยให้อุตสาหกรรมแบบเก่าแก่คงอยู่ได้อย่างยั่งยืน อีกทั้งยังกลายเป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของท้องถิ่นด้วย
ลักษณะเฉพาะ
ป่าไผ่
โซนพักผ่อนของที่นี่ มีศูนย์บริการนักท่องเที่ยวและห้องนิทรรศการ รวมไปถึงการจำหน่ายผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ซึ่งนักท่องเที่ยวสามารถเล่นน้ำที่ฮอลิเดย์พลาซ่า เล่นไม้ไผ่ ดึงใบพลู ขี่ม้าไม้ และสนุกกับของเล่นอื่นสำหรับเด็กๆได้ฟรี รวมทั้งมีบริการตั้งแคมป์และตกปลาในแม่น้ำด้วย
นอกจากนี้ยังมีพันธุ์ไม้ป่านานาชนิด เช่น ไทรแดงไต้หวัน ไซเปรสไต้หวัน เชิ้ตแดงไต้หวัน หรือต้นการบูร เป็นต้น ที่นี่จึงเหมาะสำหรับสาวกที่ชื่นชอบต้นไม้ป่าอย่างยิ่ง ยิ่งถ้าได้ฟังไกด์อธิบายว่าต้นไม้กับมนุษย์พึ่งพาอาศัยกันอย่างไรแล้วละก็ จะเกิดความหวงแหนและรักป่ามากขึ้น การได้เดินลุยป่าจริงๆ ย่อมดีกว่าการแค่เรียนรู้เรื่องราวของต้นไม้จากหนังสือเท่านั้น
และที่พลาดไม่ได้ก็คือ “โซนเส้นทางขี่ม้าไม้” ซึ่งเดิมเป็นถนนที่สร้างขึ้นสำหรับใช้ลากไม้ซุง แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นกิจกรรมสนุกสนานในการลากไม้ไปพร้อมกับให้คนอื่นนั่งบนไม้ไปด้วย เป็นที่ชื่นชอบของทั้งเด็กและผู้ใหญ่ไปแล้ว นอกจากนี้นักท่องเที่ยวยังสามารถทำเก้าอี้ไม้ด้วยตัวเอง และยังนำผลงานของตัวเองกลับบ้านเป็นของที่ระลึกได้ด้วย
